Catégorie: Optoppingen

Een bestaande, vrijstaande woning in de Aubettestraat te Bellegem is voorzien van één bouwlaag met plat dak. Enkel aan de achterzijde werd een 2^de bouwlaag voorzien als bovenbouw, eveneens met plat dak. De woning is teruggetrokken t.o.v. de straat. De verbouwing heeft betrekking op de tweede bouwlaag. Die wordt heropgebouwd in houtskelet + plat dak, met eenzelfde oppervlakte als de bestaande bovenbouw, doch iets hoger uitgewerkt met een zeer beperkte volume-uitbreiding als gevolg.

De opdracht bestaat erin de bestaande eengezinswoning te verbouwen en beperkt uit te breiden om vooral de bovenbouw om te vormen tot een hedendaags geheel, voorzien van het nodige leefcomfort gekoppeld aan een grote ruimtelijkheid met oog voor voldoende natuurlijke lichtinval.

De woonfunctie van het geheel blijft uiteraard behouden. Dit alles nadat Art, Architecture And more de woning reeds een tiental jaar geleden van een uitbreiding had voorzien met een zichtbetonportiek aan de zuidwestgevel.

De bestaande bovenbouw wordt daarvoor afgebroken en een nieuwe bouwlaag wordt op de bestaande oppervlakte voorzien. De oppervlakte wordt zo niet uitgebreid, het volume wordt echter iets groter door de bouwhoogte van de bovenverdieping een beetje op te trekken zodat enerzijds een voldoende comfortabele, nuttige plafondhoogte ontstaat en anderzijds een nieuwe vloerconstructie kan worden voorzien bovenop en losliggend t.o.v. de bestaande platdakconstructie op de begane grond. Op deze wijze ontstaat een akoestisch onafhankelijk bovenvolume en wordt de bestaande dakconstructie niet extra belast door de bovenbouw, temeer de optopping volledig d.m.v. een houtskeletstructuur wordt uitgevoerd. De nieuwe bouwhoogte brengt echter geen licht of zichthinder met zich mee voor de omgeving.

Het nieuwe verdiepingsvolume wordt enerzijds aanzien als verblijfs-, studie- en ontspanningsruimte voor de studerende kinderen van het gezin en wordt aldus voorzien van 2 slaapkamers met eigen badkamer, een zitruimte en kantoor- of studeerzone. Bijgevolg kunnen de kinderen zich a.h.w. terugtrekken in hun eigen leefwereld wanneer ze dit wensen, terwijl ze eveneens betrokken blijven bij het dagelijkse gebeuren in en rond de gezinswoning. Anderzijds brengt de bouwheer er zijn kantoor in onder.

De verschijningsvorm is weinig of niet gewijzigd t.o.v. de bestaande toestand. De bovenbouw wordt echter wel volkomen geïntegreerd in het geheel door de nieuwe gevelbekleding, zijnde verticale, onregelmatige en ongeschaafde planken met open voeg, plaatselijk ook op het gelijkvloers door te trekken. Hierdoor ontstaat een gebouw waarin verschillende volumes met hun eigen identiteit en materiaalgebruik samengebracht worden tot één woongeheel.

Het gebouw opent zich volledig aan de zuidwestgevel, door het gebruik van een op de tuin gericht, plafondhoog en gevelbreed raamensemble, waardoor zonlicht overvloedig kan binnen schijnen en de ruimte geniet van een weids uitzicht over de omgeving. Oververhitting wordt tegengegaan door het gebruik van zonwerende beglazing of screendoek.

Tenslotte wordt op het gelijkvloers een polyvalente ruimte gecreëerd waar vroeger een dierenartspraktijk met wachtkamer was voorzien. Dit echter zonder veel structurele werken.

Er wordt een harmonieus geheel gecreëerd dat zich openstelt naar het omringende landschap. De grillige, houten gevelplanken met open voeg trekken de aandacht, als waren het boomstammen die in de groene omgeving opgaan.

De ophoging van het gebouw maakt het dankzij haar lichtheid mogelijk een antwoord te bieden op twee uitdagingen in het project.

1/ de stabiliteitsoplossing, met één enkel bouwsysteem

2/ de CLT-structuur maakt het mogelijk om de structuuroppervlakken zichtbaar te laten

De ophoging van het gebouw stelt een volume met een schuin dakvlak aan de straatzijde voor, waardoor de visuele impact vanaf de straat beperkt blijft en de aanpalende constructies gerespecteerd worden. Het trappenhuis werd aan de buitenkant van het bestaande volume opgetrokken waardoor de bewoners tijdens de werkzaamheden in hun woning konden blijven wonen, maar waardoor er vooral een visuele impuls werd gegeven aan het hout aan de achterzijde van het gebouw. Wat de glooiingen in het terrein betreft, heeft de keuze om de woonkamer op de verdieping GLV+2 in te richten gezorgd voor een volume dat niet naar de straat gericht is, maar naar het bos aan de achterzijde van het gebouw waardoor de woonkamer in de zuiderzon baadt. Het gebouw krijgt op die manier ook meer zonlicht. Het trappenhuis zorgt voor de identiteit van het architecturale project waarbij het mogelijk werd de inkomhal in de richting van het bos herin te richten. Bovenaan de trap, genieten de bewoners van een bovenaanzicht op de tuin en de woonkamer biedt, ver weg van de drukte van de straat, adembenemende vergezichten op de heuvel van Sart Tilman. Vanaf de straat leidt de architecturale wandeling naar het hoogtepunt: het uitzicht over de uitlopers van de heuvel. Een bruinkleurig zink werd gebruikt voor de gevelbekleding dat past bij de aangrenzende, bakstenen constructies. Het gebruik van zink zorgt voor een ritme dat vanaf de straat het hout benadrukt.

In het hart van een historisch centrum, gevleid tegen een walmuur, vastgeklampt aan de aanpalende woningen, krijgt het project langzaam maar zeker vorm op de site.

Het past zich perfect aan de omringende elementen aan en haalt er zelfs voordeel uit. Aangezien de oude stenen muur als ondersteuning dient, hebben we zijn oorspronkelijke aanwezigheid versterkt door de oude in de loop der jaren opgevulde openingen vrij te maken. Ze bieden licht en zicht aan de gecreëerde woningen in de beschutting van zijn beschermende massa. De houtskeletconstructie die met dakspanen bedekt is staat daardoor symbool, mede door haar bouwmethode en aanblik, voor de ‘hut’. De ‘hut’ die een verdieping toevoegt aan de bestaande woning.

De bestaande eengezinswoning ligt op het grensgebied van Herent-Wilsele, topografisch op een zuid-gerichte helling, op de uitloper van het plateau, uitkijkend over agrarisch landschap met vergezichten tot voorbij Mechelen.

Deze optopping heeft tot doel de huidige bewoonbare oppervlakte te vergroten. Het bestaande gebouw dateert van 2003 en wordt de woning van een gezin met 2 opgroeiende kinderen.

Het volume is in donkerbruine baksteen opgetrokken.

De grens met de naastliggende percelen wordt gevormd door groen.

Het perceel biedt geen uitbreidingsmogelijkheid. Daarom komt het ontwerp bovenop, ingepast binnen het toegelaten stedenbouwkundig gabarit. M.a.w. de dakuitbreiding past binnen de maximaal toegelaten bouwenveloppe. Het volume kraagt deels uit, maar respecteert hierbij ook de zijdelingse, bouwvrije strook.

Vermits de 60 m² grote uitbreiding een grote impact heeft op het beperkte basisvolume, zochten we een vorm die het volume minimaliseert. Door een knik te geven in de voor- en achtergevel wordt de breedte van het volume gebroken. In deze zeshoek schrijven we een rechthoekige leefruimte in. De randen tussen zes- en vierhoek worden gebruikt als dienstruimten. Deze dienstruimten worden natuurlijk via ronde dakkoepels van licht voorzien. De rechthoek krijgt 2 grote ramen, van muur tot muur – van vloer tot plafond, die beiden uitzicht en doorkijk garanderen. In die rand realiseren we ook de trap die zich tegen de buitengevel van de bestaande woning ent. Op die manier neemt de extra verticale circulatie geen ruimte in op de bestaande leefverdieping. Bijkomend realiseren we met de trap en het dakvolume de vaste zonnewering voor het bestaande zuidgerichte terras aan de leefruimte.

Deze nieuwe trap bevindt zich boven de bestaande buitentrap die het terras verbindt met de tuin.

De wandeling door en langs het huis krijgt op die manier een binnen-buitencontinuüm. Bij het bovenkomen in de dakuitbreiding, via de nieuwe gesloten trapkoker, bieden de grote ramen

in voor- en achtergevel vergezichten en verademing.

Bovenop een bestaande rijwoning werd een nieuwe dakverdieping toegevoegd.

De extra gecreëerde dakverdieping ligt verdiept ten opzichte van de voorgevel waardoor een aangenaam dakterras ontstaat.

Het toegevoegde volume werd vervaardigd in een lichte houtskeletstructuur. Als materiaalgebruik voor de gevelbekleding werd hier geopteerd voor een geweven houtbekleding, waarbij de link wordt gelegd naar een ‘vogelnest’ gebouwd op een bestaande constructie. Hierdoor ontstaat een contrast met de bestaande ‘Belle Epoque’ gevel, waardoor deze zelfs in zijn authenticiteit versterkt wordt. Dit materiaal werd consequent doorgetrokken over de volledige toegevoegde bouwlaag.

Het plat dak van de achterbouw werd nu tevens benut als dakterras + daktuintje, waarmee we een aanzet naar de omgeving willen geven om de dichtgeslibde binnengebieden terug aangenaam en leefbaar te maken.

Het toegevoegde volume zit volledig binnen het toelaatbare gabarit van de bouwzone

en is in overeenstemming met de stedenbouwkundige regels.