De bestaande eengezinswoning ligt op het grensgebied van Herent-Wilsele, topografisch op een zuid-gerichte helling, op de uitloper van het plateau, uitkijkend over agrarisch landschap met vergezichten tot voorbij Mechelen.
Deze optopping heeft tot doel de huidige bewoonbare oppervlakte te vergroten. Het bestaande gebouw dateert van 2003 en wordt de woning van een gezin met 2 opgroeiende kinderen.
Het volume is in donkerbruine baksteen opgetrokken.
De grens met de naastliggende percelen wordt gevormd door groen.
Het perceel biedt geen uitbreidingsmogelijkheid. Daarom komt het ontwerp bovenop, ingepast binnen het toegelaten stedenbouwkundig gabarit. M.a.w. de dakuitbreiding past binnen de maximaal toegelaten bouwenveloppe. Het volume kraagt deels uit, maar respecteert hierbij ook de zijdelingse, bouwvrije strook.
Vermits de 60 m² grote uitbreiding een grote impact heeft op het beperkte basisvolume, zochten we een vorm die het volume minimaliseert. Door een knik te geven in de voor- en achtergevel wordt de breedte van het volume gebroken. In deze zeshoek schrijven we een rechthoekige leefruimte in. De randen tussen zes- en vierhoek worden gebruikt als dienstruimten. Deze dienstruimten worden natuurlijk via ronde dakkoepels van licht voorzien. De rechthoek krijgt 2 grote ramen, van muur tot muur – van vloer tot plafond, die beiden uitzicht en doorkijk garanderen. In die rand realiseren we ook de trap die zich tegen de buitengevel van de bestaande woning ent. Op die manier neemt de extra verticale circulatie geen ruimte in op de bestaande leefverdieping. Bijkomend realiseren we met de trap en het dakvolume de vaste zonnewering voor het bestaande zuidgerichte terras aan de leefruimte.
Deze nieuwe trap bevindt zich boven de bestaande buitentrap die het terras verbindt met de tuin.
De wandeling door en langs het huis krijgt op die manier een binnen-buitencontinuüm. Bij het bovenkomen in de dakuitbreiding, via de nieuwe gesloten trapkoker, bieden de grote ramen
in voor- en achtergevel vergezichten en verademing.