Dit project bestaat uit de verbouwing en uitbreiding van een eengezinswoning tot een “kangoeroewoning” (intergenerationeel wonen). De bedoeling is om een woning te creëren voor het gezin en één voor de moeder van de eigenares. De woning voor het gezin komt op de twee verdiepingen, terwijl de woning voor de moeder op het gelijkvloers komt.
Om geld en middelen te sparen, werd een minimale transformatie uitgevoerd. De werfwerken gebeurden in 2 fasen. Tijdens de eerste fase werd een renovatie van de binnenruimte uitgevoerd door het gelijkvloers op te delen en door technische installaties toe te voegen. Hierdoor kon de bouwheer snel intrekken.
In de tweede fase werd de uitbreiding gebouwd. De uitdaging was om een manier te vinden om uit te breiden naar de tuinzijde toe en tegelijkertijd meer daglicht te brengen in de middelste ruimte van beide woningen (in de eetkamer voor de ene en in de keuken voor de andere). Op zoek naar een oplossing voor het bestaande dak met dakkappellen, vonden we dat de dakplooi door zijn vorm de mogelijkheid biedt om een raam te openen, waarmee het licht tot diep in de woning kan doordringen.
De binnenruimte van de woonkamers krijgt, door de aanwezigheid van een sculpturaal plafond, een zekere ruimtelijke autonomie die versterkt wordt door de opening. Hierdoor ontstaan onverwachte licht- en schaduwspelen die met het verstrijken van de dag en de seizoenen veranderen.