Op het plateau van Masnuy-Bruyère, het achterste deel van een tuin gekocht van de buurman, gelegen tussen vochtige weiden en een bos.
Het project: daar een huisje bouwen, licht verheven boven de moerassige grond. Het volume is compact, als een inheemse monoliet die het silhouet van de plaatselijke typologieën uitlicht.
Het is zuidgericht gegraven om een royaal overdekt terras en toegang tot het huis te bieden. De andere ramen beantwoorden aan een precieze omlijsting van de nabije omgeving, hier het bos, daar de weide of de gevel van een naburig huis.
Binnen is het programma als volgt: op het gelijkvloers een kleine suite, een wasruimte en woonruimtes. Boven, een kantoor, een slaapkamer, een kleedkamer (of een 3e slaapkamer), een ruime badkamer.
In tegenstelling tot de enveloppe is de binnenruimte dynamisch en zelfs complex: een set schuine mezzanines rond een trapmeubel.
In de woonkamer blijft de houten constructie zichtbaar, als een venster op de geschiedenis van deze constructie, dit skelet dat maar al te vaak onder de afwerking verdwijnt. Deze werd als enige behandeling gebrand.
De plankenvloer van het terras is gemaakt met een oude voorraad Douglashout die bij een leverancier werd gerecupereerd. Dit overdekte terras dient als een “extra” buitenruimte.
Het interieurmeubilair (kantoor, draaideur, trap, dressing, bibliotheek-leuning) maakt deel uit van een globaal project.