De oude stallen van het ‘Hof Ten Broecke’ in Afsnee werden jarenlang verwaarloosd door de vorige eigenaar en vervielen zo tot ruïne. Het dak van de stallen viel in en binnen de muren kregen planten vrij spel, de muren begonnen af te brokkelen en het houten schrijnwerk verdween stilaan.
Deze stallen sluiten aan bij de reeds gerestaureerde L-vormige hoeve waarin de familie Sapyn woont. Van zodra de kans zich aanbood, kochten zij het pand met de intentie hier twee polyvalente vakantiewoningen in te voorzien en het hof opnieuw in ere te herstellen en de samenhang tussen de gebouwen terug te brengen.
Aangezien het hof deel uitmaakt van een beschermd dorpsgezicht diende onderzocht te worden hoe deze nieuwe functie ingepast kon worden in het straatbeeld. Er werd beslist dat de contextuele referentie niet het kopiëren van de bestaande typologie kon zijn.
Gezien de jarenlange ruïneuze toestand van het gebouw, was het niet de oorspronkelijke vorm van de oude schuur die deel werd van het collectief geheugen van Afsnee maar wel de overgebleven ruïne ervan.
Daarom werd het nieuwe volume geen kopie van wat er ooit was, maar wel een keuze in materiaal en vorm die de ruïne benadrukt.
Vertrekkend van de ruïne als deel van het collectief geheugen en de vraag naar een coherent geheel werd de ruïne gefixeerd in haar toestand. Binnen de muren van de ruïne vindt het nieuwbouwgedeelte zijn plaats met een transparant gelijkvloers en een gesloten aandoende verdieping. Op beide verdiepingen wordt een vakantiewoning voorzien elk met hun respectievelijke sfeer.
Waar op het gelijkvloers de vakantiewoning door de enorme glaspartijen vooral contact zoekt met de binnenzijde van de ruïne, worden op verdieping zeer gerichte gevelopeningen gemaakt richting de omgeving.
Er ontstaat een dialoog tussen oud en nieuw die de ruïne opnieuw tot een kwaliteit maakt in plaats van een schandplek in Afsnee. Tussen het volume en de bestaande muren ontstaan er op het gelijkvloers verschillende tuinkamers met elk hun eigen sfeer. Op deze manier wordt de beschikbare bouwoppervlakte optimaal gebruikt zonder de relatie met de context te verliezen.
De indeling van beide verdiepingen werd zodanig bedacht dat er een polyvalent gebruik mogelijk is. Zo kunnen de ruimtes verhuurd worden als vakantiewoningen maar ook gebruikt worden als vergaderruimte, showroom en zelfs als (huiskamer)concertruimte.