Over water verbonden met de wereldzeëen is de site op de kade in de haven van Gent een schakel tussen de houtproducerende landen en de continentale afzetmarkt. Ruw hout wordt per schip gelost, opgeslagen, verwerkt en getransporteerd over land. Tussen de opslaggebouwen voor hout die wel eindeloos lijken door te gaan en de schaverij, vervolledigt het gebouw met centrale administratie de productiesite. Het is een onthaalgebouw voor
vrachtwagenbestuurders die op de site ruw of verwerkt hout ophalen en voor
klanten die de site bezoeken.
Als alternatief voor een generisch kantoorgebouw dat tussen de grootschalige loodsen onmogelijk representatief zou zijn, herinnert het gebouw aan een loods. Bij verdere observatie blijkt dat het gebouw een veelzijdig karakter heeft met huiselijke eigenschappen. Op deze wijze zorgt het gebouw voor een verruiming van de industriële havenarchitectuur.
Sociale context:
Het gebouw wil op een vernieuwende wijze het Nieuwe Werken mogelijk maken. Gedacht als een bos van verticale houten elementen, strak in het gelid geplaatst, vinden de programma elementen hun plaats onder het overmaatse, zacht hellende houten dak waar het licht doorpriemt. Elke medewerker zoekt elke dag een plaats in deze ruimte. Er zijn zeer veel interne zichtrelaties en medewerkers komen elkaar op spontane wijze tegen in het gebouw. Een overdekte buitenruimte, met houtvuur, wordt een kwalitatieve verzamelplaats te midden het logistieke verkeer. Het is een luwte op het bedrijfsterrein, een veilige plaats, ‘a
clearance in the forest’.
Milieu context:
Naast een doorgedreven duurzaam ontwerp (zie verder) vormt de site een schakel in de logistiek van de toekomst. De haven is verbonden met de Gentse binnenstad. Op termijn kan de site over water de stad van constructiehout bevoorraden.
Landschappelijke context:
Door de werkplekken op verdieping te situeren kijken de medewerkers net over een talud naar het landschap ten noord-oosten van Gent. Elke werkplek krijgt bovendien een eigen groene buitenruimte en het licht gebeitst hout voorkomt de neutraliteit van een genormeerde werkplek.
Economische context:
De site zorgt naast overslag en logistiek ook voor economisch toegevoegde waarde. In de zagerij wordt het ruwe hout verwerkt tot halffabricaten geschikt voor talrijke toepassingen.
Het ontwerpproces dat de footprint van het gebouw bepaalde volgde een radicale methode: de overgebleven vrije ruimte tussen de loodsen werd in eerste stap volledig ingenomen. In een tweede stap werd deze footprint bijgeschaafd tot een veelhoekige vorm, gedicteerd door circulatieroutes op de productiesite. Het resultaat is een gebouw dat in weze te groot is voor het programma. De overmaat werd toegewezen aan een overdekte buitenruimte onder het hellende dak. Dit werd uiteindelijk de voornaamste plaats op het terrein: een veilige plek,
zowel vestibule als lunchplaats van waaruit de logistiek, de zagerij, het onthaal kan worden geobserveerd. Het brandpunt van de site.