Meerwaarde van het gebouw voor de omgeving :
Voorliggend project ligt in een sub-urbane wijk in Nazareth, een groen randgebied van Gent, nabij een kunstmatig meertje. De morfologie van deze wijk laat zich lezen als een villawijk door de brede percelen met steevast vrijstaande woningen en vastgelegde bouwvrije stroken. De lokale regels trachten deze illusie van ruimtelijke overvloed krampachtig in stand te houden. De bestaande woning was in slechte staat. We vonden de oplossing binnen het volmaakte vierkante plan van de bestaande woning, 10 meter bij 10 meter. Geen uitbouwen of veranda’s, we lieten de groene omgeving intact en namen niet één bijkomende m² in. De extra bewoonbare oppervlakte die werd gevraagd om 3 kinderkamers te realiseren, vonden we in het afbouwen van de bestaande verdieping en het toevoegen van een dakverdieping met getorste piramidevorm.
Integratie en geschiktheid van het gebouw in sociale, milieu, landschappelijke en economische context :
We vertaalden de rust en het evenwicht van die perfect vierkante footprint naar een monoliet en zuiver wit volume. Raamopeningen en verdiepte nissen zijn met eenzelfde mathematische precisie op de 4 gevels geprojecteerd. Door een klassiek ‘piramide’-dak, usual suspect in deze omgeving, doelbewust te roteren ten opzichte van het onderliggende plan ontstaan interessante ruimtes onder de dakkap, tussen de snijlijnen van dakvlakken en gevels. De ingreep doet variërende muur- en plafondhoogtes ontstaan die verschillende plekken en zones markeren, hoog en laag, wijds of knus, … Aan de buitenzijde meandert de kroonlijst op en neer langsheen de gevels die het vierkante plan omsluiten. Het volume wordt bekroond door een lichtvanger die zich laat lezen als het archetype van een robuuste schoorsteen, geen beter en leesbaarder element om de overgang van huis naar hemel aan te duiden. Binnen de stedenbouwkundige context was deze benadering – met een volume dat in het centrum van het vierkante plan zijn hoogste punt bereikt – te verkiezen om zo een volwaardige dakverdieping te realiseren zonder één dominante gevel te doen ontstaan die de buren of de straat zou overschaduwen in hoogte.
Optimalisatie van de beschikbare bouwoppervlakte in overeenstemming met de stedenbouwkundige regels :
Hoewel het perceel net buiten de aanwezige verkaveling valt, diende het volume rekening te houden met de aanpalende woningen naar bezonning en zichten. De woning richt zich maximaal op de niet bebouwde randpercelen, de buur- en noordzijde vertaalt zich als een blinde gevel. De meanderende dakvorm vrijwaart daarentegen een maximale bezonning naar alle omliggende percelen.
Om de schaal van het monolithische volume te verfijnen, werd de ritmiek van raamopeningen doorgetrokken in de vorm van blindnissen op de gesloten noordgevel. Een spel van geprononceerde en overmaatse streklagen doorbreekt hier en daar het halfsteense metselwerkverband. Deze banden van opstaand metselwerk plooien zich quasi willekeurig omheen de hoeken van geblokt volume. Het ontwerp zoekt het spanningsveld op tussen de strenge verhouding van de vierkante plattegrond met mathematisch afgemeten grid van ramen en blindnissen enerzijds en de frivoliteit van het getorste dak, de meanderende kroonlijsten en speelse maar subtiel aangebrachte strek/speklagen anderzijds. Het witte monoliet staat in alle rust op het groene perceel, met één hoekpunt een kwart snijdend uit een volmaakt cirkelvormig plak beton.